Bu Blogda Ara

14 Mayıs 2020 Perşembe

ANILAR-2

HAKİYE HAKİYE HANGİLGOZ

        Uzun yıllar öncesiydi. Yalnızca radyo ve sinemanın olduğu yıllar. Çok yoğun bir akraba ve komşu ilişkisi yaşanırdı. Sürekli misafirliğe gidilir, eve misafir gelir, ev misafirsiz olmazdı.  Büyükler ayrı sohbet ederler, çocukları pek araya almazlardı. Çocuklar da kulak misafiri olur, duyduklarını hafızalarına kaydederlerdi.
        Bazen yaşlılar yalnızlıklarını çocuklarla paylaşır, anılarını ya da dağarcıklarındaki hikayeleri anlatırlardı onlara. Arada küçük oyunlar da oynanırdı tekerleme eşliğinde. Tekerlemeler sürekli dillerde dolaşırdı o zamanlar.
        Dedemle baş başa kaldığımız bir gün anlatmıştı bana. Çok önceleri, Gaziantep Halep'e bağlı bir kaza imiş. İhtiyaçlar çoğunlukla Halep'ten karşılanır,  hatta tuz bile Halep'ten gelirmiş. İnsanlar ihtiyaçları için kervanla Halep'e alış verişe gider gelirlermiş. Yaklaşık 80 km.lik bir mesafe. Bu yolculukla bağlantılı olarak bir de tekerleme dinlemiştim kendisinden,
"Hakiye Hakiye Hangilgoz"  




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bir umut kaldı

Gezi notları